Dr Elżbieta Morawiec

(ur. 5 X 1940 w Będzinie) - polska krytyk teatralna i literacka, publicystka i tłumaczka. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego (1965). W 1982 obroniła doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1959-1964 członek Związku Studentów Polskich; w 1975-1980 była członkiem  Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i członkiem kapituły Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza. Aktualnie tworzy zespół redakcyjny czasopisma „Arcana”, publikuje również w „Didaskaliach”  „Teatrze” „Dialogu”, „Kulturze”, „Odrze”, „Théâtre en Pologne”, „Życiu Literackim”, Gazecie Polskiej, Naszym Dzienniku.

W 1964 zaczynała karierę zawodową, jako nauczycielka języka polskiego w szkole średniej w Morągu, a już w 1965-1978 została zatrudniona w „Życiu Literackim” (redaktor działu teatralnego, a od 1974 do 1981 redaktor i krytyk). W 1966 debiut autorski na łamach dwutygodnika „Teatr”. W latach 1970-1990 kierownik literacki teatrów: Teatru Polskiego we Wrocławiu, krakowskiego Starego Teatru, warszawskiego Teatru Studio oraz poznańskiego Teatru Ósmego Dnia.

Zaangażowana uczestniczka ruchu społecznego „Solidarność” już od sierpnia 1980, do dziś członek  „Solidarności”. W latach osiemdziesiątych przesłuchiwana i nakłaniana do podpisania tzw. lojalki., czego z całą świadomością nie uczyniła. Od 1982 czynnie animowała ruch kultury niezależnej w Krakowie: organizowała niezależne spektakle teatralne, m.in. w kościele oo. Karmelitów w Krakowie oraz w kościele św. Józefa w Podgórzu. W 1983 współzakładała niezależny „Miesięcznik Małopolski”; współpracowała z „Kulturą Niezależną”, „bruLionem”, „Światem”. Do 1989 roku organizowała kolportaż niezależnych pism: „Miesięcznika Małopolskiego”, „Biuletynu Małopolskiego” i „Świata”. Współpracowała też z  „Arką”.

W czerwcu 1989 była w ścisłym gronie ludzi „Solidarności”, przygotowujących wybory parlamentarne, a w 1990 została radną miasta Krakowa z listy „Solidarności”.

Publikacje książkowe:

Józef Szajna (z J. Madeyskim) (Kraków 1974), Mitologie i przeceny (Warszawa 1982), Powidoki teatru (Kraków 1991), Seans pamięci (Kraków 1996) oraz Jerzy Grzegorzewski – mistrz światła i wizji (Kraków 2006).